Sabri Ülker

"Kapısı manevi olarak daima açıktır"

Aziz Refiğ

Sabri Bey özellikle işçi ilişkilerine çok önem verirdi. İşçilerin her türlü sorunu kendi sorunu gibi görürdü. Bu aslında her zaman, her şirkette söylenir. Yöneticiler genellikle, “Benim kapım her zaman açıktır, isteyen gelebilir” der. Kapı ardına kadar açıktır ama hiçbir zaman o cesareti, ya da sıcaklığı bulamazsınız. Halbuki Sabri Bey’in kapısı fiziki olarak kapalı olsa bile manevi olarak daima açıktır. Ülker’de çalıştığım zaman zarfında, Sabri Bey’in kapısının karşısındaki küçük bekleme odasında gerek dışardan gerek işçilerden bekleyenler hep olmuştur.

Bir gün Sabri Bey beni yanına çağırdı ve bana bir görev verdi. “Senin işin insanla ilgili. Çalışanların zorluk içinde yaşayan kesimi işçilerdir. Daha üst düzeyde olan memurlar belirli bir yere gelmişler, hayatlarını idame ettirmek için belli kazançları ve imkânları oluşmuş. Bu işi yaparken ne kadar zamanın varsa bunları işçilere ayır, fabrikaları dolaş, işçilerle yüz yüze konuş; bunları ben senden dinleyeyim ve seninle biz işçilerin sorunlarını çözmeye çalışalım. Çünkü hiçbir zaman herkes bana gelip de derdini anlatmaz. Onların dertlerini dinleyen ve onları bana aktaran insan olmanı istiyorum” dedi.

Aziz Refiğ ile 2006 yılında yapılan söyleşiden alınmıştır.