Sabri Ülker

"Hayır işlerinde nümayiş yapmaz"

Nihat Gökyiğit

1992 yılında Vehbi Koç’la görüştük ve TEMA Vakfı’nı kurmaya karar verdik. Türkiye’deki en önemli 30 işadamına gidip görüşecek ve vakfın kuruluş amacını ve faydalarını anlatacaktık. Tabii bu listede Sabri Bey’i en başa yazdık. Ben, iş adamlarına sunmak için bir özet hazırladım; “Türkiye’nin buna neden ihtiyacı var? Neden ağaçlandırma Türkiye’nin önemli bir meselesi?” başlıklarını içeren bir özet. Sabri Bey’le görüşmeye gittik. Konunun önemini hemen kavradı ve sözümüzü fazla uzattırmadan, “Ben varım bu işte” dedi. Kurucu olarak mütevelli heyetinde yer almaya da razı oldu. Genelde iş adamları, “Bizi meşgul eder bu iş” diyerek girmek istemezler. Sabri Bey konunun çok önemli olduğunu görerek kabul etti. Bir şeyi daha, o günkü konuşmamızdan anladık: “Bu işe destek verenleri çok fazla duyurmaya gerek var mı?” anlamına gelecek bir şeyler söyledi. Bilinmesini istemiyordu yapılan hayırların. Sabri Bey deyince; hayır işlerine, kendisini göstermeden, nümayiş yapmadan hemen gönül veren, yapan bir kimse geliyor aklımıza. Bu anlayışı, destek verme kültürünü Ülker Grubu’ndakilere de yerleştirmiş.

İş dünyasında dürüst temiz, hiçbir şekilde kimsenin hakkına dokunmayan, kimseyi incitmeyen ve işini modern bir yönetim anlayışıyla en iyi şekilde götüren entegrasyona önem veren bir iş adamıydı.